Pierwsza opcja: autobus o 16.45 i plus. minus B minut spacerem na miejsce. Druga opcja: tramwaj. pod sam (dom) o 16.57, ale pod sam dom. Sprawdza w internecie, jak dtugo. practically to the door jedzie tramwaj, bo ma tylko bilet dwudziestominutowy. sprawdzai check (v.) Niestety, tramwaj jedzie 23 minuty, wiqc Javier decyduje.
Chodzenie wydaje się najprostszą czynnością pod słońcem. Spacerujemy, maszerujemy, stąpamy tanecznym krokiem, nie poświęcając tym czynnościom szczególnej uwagi. Tymczasem to wcale nie jest takie proste. Chodzenie wymaga silnych, prawidłowo napiętych mięśni (i to nie tylko nóg, ale też grzbietu, klatki piersiowej itd.), rozwiniętego zmysłu równowagi i wystarczająco dojrzałego, sprawnie działającego układu dziecko uczy się tej trudnej sztuki? Stopniowo! Na początek musi zacząć kontrolować swoje ciało: najpierw głowę, potem tułów, ręce i nogi. A to musi troszeczkę potrwać! Choć jedne smyki uczą się chodzić szybciej, a inne później, wszystkie przechodzą te same fazy rozwojowe.* Miesiąc pierwszy - maleństwo już… „chodzi”. Gdy weźmiesz je pod paszki i postawisz na stole, zacznie „maszerować” – opierać o podłoże to jedną, to drugą nóżkę. To odruch, po którym już niedługo nie pozostaje nawet ślad. I dobrze, bo tylko jego zniknięcie umożliwia dziecku naukę prawdziwego chodzenia.* Miesiąc trzeci - dziecko zgina nóżki. Gdy próbujesz postawić malucha na podłodze, zegnie nogi, jakby chciał „uciec” podłożu.* Miesiąc piąty - brzdąc prostuje nóżki. Postawiony na podłodze (i trzymany pod paszkami) ma proste nogi. Potrafi nawet na sekundę czy dwie przejąć ciężar swojego ciała. Z każdym dniem radzi sobie coraz lepiej.* Miesiąc siódmy - malec sprężynuje. Na przemian zgina i prostuje nóżki, odpychając się od podłoża. I bardzo mu się to podoba!* Miesiąc ósmy - dziecko trzymane przez mamę lub tatę za obie rączki potrafi już stać. Umie to robić nawet przez dłuższą chwilę!* Miesiąc dziewiąty - brzdąc z radością podciąga się do pozycji stojącej. Robi to, trzymając się szczebelków łóżka lub czyjejś nogi. I choć raz po raz ląduje na pupie, ani myśli zaprzestać dalszych treningów. Gdy już pewnie stanie na nóżkach, nie ma ochoty znów zejść „do parteru”.* Miesiąc jedenasty - maluszek chodzi bokiem przy meblach i kiedy trzyma się go za obie ręce. Jest w stanie pokonać w ten sposób kilka metrów. Może też dreptać w miejscu, przenosząc ciężar ciała z nóżki na nóżkę.* Miesiąc dwunasty - chodzi trzymany za jedną rękę. Kiwa się na boki, chodzi nieporadnie, ale jest w stanie (z pomocą!) zrobić kilka nie wyścigi Tylko 60% dzieci potrafi chodzić w dniu pierwszych urodzin! A więc nie przejmuj się, gdy słyszysz w piaskownicy, że Adaś, syn koleżanki, zrobił pierwszy krok, mając zaledwie 11 miesięcy. To nie ma znaczenia. Malec powinien zacząć chodzić wtedy, gdy jest na to gotowy: ma wystarczająco silne mięśnie i kości, odpowiednio rozwinięty zmysł równowagi pomóc? Nie musisz uczyć swojego brzdąca chodzenia, ale możesz zrobić naprawdę dużo, by mu tego… nie utrudnić:* Nie popędzaj. Rozwój malca nie przebiega chaotycznie, jedna umiejętność wynika z drugiej. „Wtrącając się” w ten harmonogram, można narobić sporo szkody. Dlatego nie prowokuj malca do wstawania. Zbyt wcześnie obciążony kręgosłup może się wykrzywić.* Zapewnij swobodę ruchu. Tkwiąc non stop w łóżeczku albo leżaczku, nie da się ćwiczyć mięśni ani utrzymywania równowagi. Pozwól maluszkowi bawić się na dywanie, raczkować...* Czuwaj nad jego bezpieczeństwem. Lądowanie na pupie nie zniechęci smyka do nauki chodzenia. Gdy jednak dziecko wstając, ściągnie obrus z zastawą, może stracić ochotę na dalsze ćwiczenia.* Nie wyręczaj. Bobas, któremu podaje się wszystko, czego chciałby dotknąć, nie ma interesu w tym, by szybko nauczyć się chodzić. Warto więc pozwolić dziecku na samodzielne próby. Pamiętaj jednak, że co za dużo, to niezdrowo: nadmierna frustracja nie sprzyja rozwojowi.* Nie przekarmiaj. Szczupłe dzieci są sprawniejsze fizycznie, lepiej radzą sobie z chodzeniem, niż ich okrąglutcy rówieśnicy.* Kibicuj. Każdy smyk musi mieć kogoś, dla kogo warto się starać. Najlepiej uśmiechniętych i czekających z otwartymi ramionami rodziców.
Czynności konieczne do wykonania przed ruszeniem w drogę możemy podzielić na dwa etapy – przygotowanie do jazdy oraz właściwie uruchomienie samochodu. Zacznijmy od tego pierwszego. Ma ono ogromne znaczenie nie tylko podczas egzaminu na prawo jazdy, kiedy za nieprowadzenie tej czynności można od razu zakończyć swoją próbę, ale ma
Strach towarzyszy nam przez całe życie. Jedni boją się pająków, inni skoków ze spadochronem, a kolejna grupa za nic nie wsiądzie do samolotu. To normalne, że każdy z nas ma takie obszary, które – już na samą myśl o nich – wywołują lęk. Często też rezygnujemy z wielu interesujących rzeczy tylko dlatego, że nasze obawy są silniejsze. W tej ostatniej grupie byłam (właściwie dalej jestem) również ja. Odkąd pamiętam uparcie powtarzałam, że za nic nie wybiorę się na przejazd rollercoasterem. Może nie mam lęku wysokości, ale ilekroć spoglądałam na krzyczących ludzi w wagonikach zastanawiałam się, dlaczego oni to sobie robią 😉 Już samo oglądanie nagrań z takich przejazdów z perspektywy osoby tam siedzącej robiło na mnie ogromne wrażenie, które jeszcze bardziej utwierdzało mnie w przekonaniu, że absolutnie nikt mnie na to nie namówi. Do czasu. Na tegorocznym urlopie tak się złożyło, że wypoczywałam jedynie 1,5 godziny drogi od Energylandii. Wiele razy widziałam reklamy tego parku rozrywki, ale mieszkając nad morzem nie podejrzewałam, że będzie mi tam kiedykolwiek po drodze, szczególnie, że ja z tych mniej rozrywkowych czy uwielbiających adrenalinę osób 😉 Aż tu padł pomysł, żeby skorzystać z okazji i się tam wybrać. No to pojechaliśmy. Ludzi ogrom, a parkingi przepełnione. Mój introwertyk już na wejściu krzyczał: “Nie podoba mi się to miejsce!”. Byłam trochę rozdarta co do swojej obecności tam, ale czułam też ekscytację na poznanie czegoś nowego. Widząc dobre nastroje pozostałych osób, z którymi się tam wybrałam, gdzieś w środku cieszyłam się, że jednak tam z nimi byłam. Chociaż przyznaję, że krzyki dochodzące z rollercoasterów jakoś nie specjalnie zachęcały takiego “tchórza” jak ja 😉 Mimo wszystko chciałam wykorzystać ten dzień najlepiej jak tylko mogłam. Wiesz, jesteś w miejscu, do którego raczej szybko nie wrócisz, masz szansę na doświadczenie czegoś niecodziennego – żal byłoby zaprzepaścić taką szansę. Musiałam więc znaleźć sposób na pokonanie swojego lęku. Podeszłam do tego strategicznie. Cały proces wyglądał u mnie następująco: 1. Rozbudziłam w sobie ciekawość oraz stworzyłam odpowiednią okazję. Mogłam pozwolić, by strach za mnie zadecydował. Zamiast tego zaczęłam pogłębiać swoją ciekawość. Poza tym towarzyszyła mi świadomość, że skoro tak wiele osób się na to wybiera, to chyba coś w tym jednak musi być 😉 Dodatkowo zamiast czekać, aż coś się samo wydarzy, podjęłam konkretną decyzję – pojadę do Energylandii. Kwaterę mieliśmy niedaleko, samochód dostępny, okoliczności i plany sprzyjały, więc nie było na co czekać. Dzięki temu wyszłam z położenia “o nie, nigdy w życiu, zostawiam to innym, może kiedyś” i przeszłam do “chciałabym zobaczyć, jak to jest”. Rada dla Ciebie: Zasada jest prosta – by podjąć działanie musi zajść następująca zależność: ciekawość > lęk. Nie czekaj też na idealny moment lub tak zwane “kiedyś”. Działaj z tym, co masz i samodzielnie stwórz okazję do działania. Zrób ten pierwszy krok. 2. Określiłam źródło swojego strachu. Nie możesz walczyć ze swoim wrogiem, jeśli go nie znasz. Doprecyzowałam więc, jakie obawy powodują u mnie poczucie lęku i po kolei się z nimi rozprawiałam. Do każdej z nich szukałam rozwiązania oraz odpowiedniego scenariusza. Na przykład, myśląc o tym, że wagonik może spaść, powtarzałam sobie, że kolejka regularnie jest sprawdzana pod kątem bezpieczeństwa, a przed nami cały czas wsiadają na nią inne osoby i absolutnie nic złego się nie dzieje. Obawiając się tego, że wypadnę, uspokajał mnie fakt, że wagonik ma odpowiednie zapięcia i zabezpieczenia. Rada dla Ciebie: Zdefiniuj swoje obawy, a potem dla każdej z nich znajdź kontrargument lub odpowiednie rozwiązanie. 3. Znalazłam realne wsparcie. Krótko mówiąc, nie mierzyłam się ze swoim strachem sama. Moi towarzysze wiedzieli, że chojrak ze mnie żaden i nieco panikuję, dlatego jechaliśmy tam razem, w jednej turze. Sama na pewno nie zdecydowałabym się na przejazd. Kiedy miałam wokół siebie wsparcie bliskich, łatwiej mogłam uciszyć swoje wątpliwości. Rada dla Ciebie: Znajdź kogoś, kto wesprze Cię w procesie przełamywania Twojego lęku. 4. Rozpoczęłam od rozgrzewki. Już w samochodzie wiedziałam, że czeka mnie ogromne wyzwanie – przejazd otwartą niedawno nową kolejką górską o nazwie Hyperion. Jej prędkość maksymalna to aż 142 km/h i póki co jest to najszybszy mega coaster w Europie! Nic dziwnego, że byłam przerażona. Skoro nigdy wcześniej nie miałam okazji przejechać się czymś podobnym, musiałam zacząć od mniejszego kroku i zobaczyć, z czym to się je. Dlatego zamiast od razu rzucać się na głęboką wodę, poszłam najpierw na o wiele mniejszą kolejkę, dzięki czemu zyskałam już jakiś punkt odniesienia. Tym sposobem moje obawy co do nieznanego zaczęły maleć. Rada dla Ciebie: Zacznij od mniejszego kroku. Jak w popularnym przykładzie zjedzenia słonia. Tak właśnie potraktuj swój lęk. Zjedz tego słonia po kawałku, mniejszymi etapami. 5. Skupiłam myśli na przyjemnych rzeczach. Czyli koncentrowałam swoją uwagę na wszystkim wokół, a nie na tym, co czeka mnie lada moment 😉 Byłam zajęta rozmową, żartami, obserwowaniem otoczenia i przeglądaniem mapki z pozostałymi atrakcjami na terenie parku rozrywki. Pozwoliło mi to uniknąć stresu związanego z oczekiwaniem, jaki porównać mogę to tego, jaki odczuwa się przed jakimś ważnym egzaminie. Rada dla Ciebie: Odwróć swoją uwagę od rzeczy związanych bezpośrednio z powodem Twojego lęku. To tylko 5 kroków, ale razem dały u mnie niesamowity efekt. Nawet jeśli nigdy więcej nie zdecyduję się na tego typu atrakcje, wiem już, jak to jest, ponieważ doświadczyłam tego osobiście. Odważyłam się i nie żałuję. No i będę miała co wspominać 😉 Ty także nie pozwól, by strach wciąż Cię ograniczał. Niech ciekawość zwycięży 🙂
633 views, 36 likes, 31 loves, 9 comments, 5 shares, Facebook Watch Videos from Iwona Kulwicka - Miłość po 40: Jak On mógł i dlaczego ?! ~ jak on mógł to zrobić?! ~ jak On mógł tego, dla mnie, nie
zrobienie pierwszego kroku noun traducciones zrobienie pierwszego kroku Añadir iniciativa noun Jednak decydując się zrobić pierwszy krok, bierzesz na siebie ryzyko. Ahora bien, si decides tomar la iniciativa, ten en cuenta que te estás arriesgando. Raíz Coincidencia palabras – Dlaczego czekałeś, aż ona zrobi pierwszy krok? —¿Por qué has esperado a que ella te invitara? Literature Zanim więc zrobisz pierwszy krok na takiej ścieżce, zapytaj siebie: „Dokąd mnie ona zaprowadzi?”. Antes de dar el primer paso en una senda tan destructiva, pregúntese: “¿Adónde me llevará?”. jw2019 Odwzajemniła uśmiech i zrobiła pierwszy krok. Ella le devolvió la sonrisa y dio el primer paso. Literature Może powinnam była zrobić pierwszy krok? Tal vez debí dar el primer paso. Muszę zrobić pierwszy krok. Voy a tener que dar el primer paso. Przejdź do działania Nadeszła chwila, by przejść do działania, by zrobić pierwszy krok w stronę powrotu do życia. Ha llegado el momento de pasar a la acción, de dar el primer paso para volver a conectar con la vida. Literature Czekacie, żebym to ja zrobiła pierwszy krok Esperáis que sea yo la que dé el primer paso Literature Za kilka dni będziesz mi wdzięczna za zrobienie pierwszego kroku En pocos días me lo agradecerás opensubtitles2 Trzeba tylko zrobić pierwszy krok. Sólo hay que dar ese primer paso. Dziś Michael był zdecydowany zrobić pierwszy krok ku temu, by założyć rodzinę. Hoy estaba decidido a dar el primer paso para conseguir su propia familia. Literature Zrobiłeś pierwsze kroki w szerokim świecie, Luke. Estás dando tus primeros pasos en un mundo mucho más grande, Luke. Literature Zrobił pierwszy krok, ale uniknęłam go – niemal wyczuwając, że to nadchodziło. El primer movimiento lo hizo él, pero lo esquivé: prácticamente lo había presentido. Literature jw2019 Sama nie wiedziała dokładnie, kiedy podjęła decyzję, a raczej kiedy zrobiła pierwszy krok. No supo con exactitud cuándo tomó la decisión, ni cuándo dio el primer paso. Literature Byłem tam, gdy powiedziała pierwsze słowa i gdy zrobiła pierwsze kroki. Yo estuve allí en sus primeras palabras y sus primeros pasos. I czasem, możemy zrobić pierwszy krok, zaryzykować Y a veces nos toca abrir la puerta, arriesgarnos opensubtitles2 Widzę to w jej oczach, że nie będzie się bała zrobić pierwszego kroku. Puedo ver en sus ojos que no le asusta intentar seducirte. Literature Ktoś musi zrobić pierwszy krok. Alguien tiene que dar el primer paso. Poprzedniego wieczoru zrobiło pierwsze kroki i popłakała się z dumy. Había dado sus primeros pasos la noche anterior, y ella había llorado de orgullo. Literature Powinien zrobić pierwszy krok. Bueno, debió hacer su movimiento. Zrobił pierwszy krok... - Dlaczego ta kobieta postanowiła sprzedać swoje ciało w twoim domu, Gabrielu? —¿Por qué subastó esa mujer su cuerpo en tu casa, Gabriel? Literature Już czas, żebyś zrobił pierwszy krok w stronę swojego przeznaczenia, i zakończył swoje istnienie jako gatunkowa hybryda. LLegó la hora para ti de cumplir la primera etapa de tu destino, afín de terminar tu existencia como híbrido. Ktoś musi zrobić pierwszy krok. Alguien tenía que dar el primer paso. Literature Rosjanie faktycznie zrobili pierwszy krok, kiedy wystrzelili Łajkę w Sputniku II, i wciąż przewodzą w tej dziedzinie. Los rusos la iniciaron al enviar a la perra Laika en el Sputnik II, y todavía nos llevan ventaja en ese campo. Literature Miałabym ochotę odrobinkę go przycisnąć, żeby sprawdzić, czy coś się zmieniło i czy Oliver zrobi pierwszy krok. Quiero presionar un poco para ver si las cosas han cambiado o si él hace algún movimiento. Literature La lista de las consultas más comunes: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M
Tłumaczenia w kontekście hasła "zrobisz pierwszego kroku" z polskiego na włoski od Reverso Context: Dlaczego ty nie zrobisz pierwszego kroku? Tłumaczenie Context Korektor Synonimy Koniugacja Koniugacja Documents Słownik Collaborative Dictionary Gramatyka Expressio Reverso Corporate
Gość gość No to tak, jest facet, podoba mi się, ja jemu ewidentnie też, ale typ nic z tym nie robi. Jest wolny. Mam czekać aż się ośmieli czy sobie odpuścić? Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Jak by chcial to by zrobil, ale nie chce. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Może jest nieśmiały i to go zatrzymuje,jak Ci zależy to mu w tym dopomóż . Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Ty też możesz zrobić pierwszy krok, skoro oboje się sobie podobacie. Co w tym złego? Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Problem w tym że on jest nieśmiały, ale mnie onieśmiela jeszcze bardziej, co jest o tyle dziwne że jestem raczej przebojowa. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Pewnie cos ci sie wydaje. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Nie wydaje mi się. Też tak myślałam, ale nie ma opcji, przeanalizowałam dokładnie wszystkie dane ;) Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Jak chcesz wiedziec co powinnaś zrobic, czy masz jakies szanse, czy on o tobie mysli, napisz do mojej wróżki Sofii, jest świetna. Jej adres to tarocistkasofii@ Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość gość dziś Wypad z mojego topicu Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Jak by chcial to by wiedzial co zrobic. Cos sobie wkrecasz. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość wkrecam sobie nowe śruby a wykrecam stare, moze i pomoze albo i nie, o mój ty znachorze Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość gość dziś On bada grunt, myśli że subtelnie, ale faceci nie umieją być subtelni. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Haha... Dobrze kombinujesz. Czytam to wszystko i zastanawiam się, czy prawdziwi mężczyźni już wyginęli ;) Odpowiedź na Twoje pytanie: BO mu nie zależy. Koniec tematu. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Zależy, zależy, tylko nieśmiały. No i boi się porażki, odmowy. Ośmiel go, daj wyraźne zielone światło, a nie czekasz biernie jak większość pustych polskich pseudoksiężniczek. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Nie zrobi bo ma ałe w nogie :( Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Nie interesujesz go i tyle Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Może podabasz się, ale nie to wcale, że chciałby coś z tobą. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Dlaczego ktos, czegos nie robi ? Nie chce to nie robi i tyle. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Ty się zastanawiasz, dlaczego on nie zrobi pierwszego kroku, on liczy na to, że może ty dasz mu jakoś znać, podejdziesz, pogadasz. I tak się będziecie czaić i czaić i nic z tego nie wyniknie. Takich przypadków było tysiące, tak to już bywa. Aha, nikt nie ma prawa od nikogo wymagać zrobienia pierwszego kroku, jeżeli samemu się tego nie potrafi. Bo to hipokryzja. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Pewnie się boi że załapie się na wstrząsy:D. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Odpuść sobie. Jakby był tobą zainteresowany, to nawet gdyby był ostatnim gamoniem, to ręczę ci, że zrobił by ten "pierwszy krok". Prawda jest jednak taka, że mylnie interpretujesz jego zachowanie i dlatego jestem pełen współczucia nie tylko dla ciebie, autorko, ale i wszystkich kobiet myślących tak, jak ty. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Nic jej nie ręcz, bo masz typowe głupkowate myślenie. A prawda jest taka, że ludzie są różni. Często zdarzają się faceci nieśmiali i niepewni siebie, którzy nie zrobią absolutnie nic, choćby kobieta nie wiem jak im się podobała. Tylko kretynki myślą, że facet zawsze coś niby zrobią. Bardzo to wygodnickie, byleby śmieszna pseudoksiężniczka nie musiała nic zrobić. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość 12:56 to nie jest w jego przypadku nieśmiałość, tylko paniczny strach przed odrzuceniem. nad nieśmiałością można popracować :P Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość prawikzewsi Czego oczekujecie, jak przykładowo miałby wyglądać ten pierwszy krok? Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość niech zadzwoni lub przyjdzie i zaproponuje jakieś wyjście, gdzieś, gdzie będą mogli porozmawiać na temat swoich oczekiwań. i niech mu nie będzie lub jej przykro, jeśli okaże się, że jest to jednostronne uczucie. tak zachowują się dorośli ludzie - rozmawiają ze sobą, wtedy i tylko wtedy mogą być pewni co do ewentualnych uczuć drugiej osoby. jeśli ich brak pożegnać się i nigdy do tego nie przecież nikogo do miłości nie można zmusić. to chyba jasne. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość też radzę odposcic sobie...kiedys wydawało mi, ze podobam sie kolesiowi i ze jest po prostu niesmialy . Jak zaproponowałam randkę to usłyszałam, ze zle go zrozumiałam i ze nie mysli o mnie w ten sposob. Nie musze dodawac ze czulam sie jak debil ? Nie twierdze, ze zawsze jest tak samo ale ryzykujesz robiac pierwszy krok. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach
Jedyne co musisz, to nie zmuszać się do niczego. Jeśli nie jesteś w stanie mu wybaczyć, zapomnieć, iść dalej, to nie ma sensu. Przemoc W żadnym związku nie ma miejsca na agresję! Zarówno słowną, jak i fizyczną. Uderzył cię raz, zrobi to pewnie raz kolejny. Zawalcz o siebie i odejdź od toksycznego, przemocowego partnera.
tłumaczenia zrobić pierwszy krok Dodaj den ersten Schritt machen Zastanawiasz się, czy to nie ty powinnaś zrobić pierwszy krok. Und du fragst dich, ob du eventuell den ersten Schritt machen solltest. On nie zrobi pierwszego kroku, przyzwoitość mu na to nie pozwalała. Er würde keinesfalls den ersten Schritt wagen, dafür war er viel zu anständig. Literature Zanim więc zrobisz pierwszy krok na takiej ścieżce, zapytaj siebie: „Dokąd mnie ona zaprowadzi?”. Vor dem ersten Schritt in eine solche Richtung sollte man sich fragen: Wohin wird das führen? jw2019 Muszę zrobić pierwszy krok. Ich muss den ersten Schritt machen. Dostrzegła podobny wyraz oczu u Luke’a, gdy Joy zrobiła pierwszy krok. Derselbe Ausdruck stand damals in Lucas' Augen, als Joy ihren ersten Schritt gemacht hatte. Literature Pozwól mu zrobić pierwszy krok, jeśli go nie zrobi, to itak nic ztego nie będzie! Lass ihm den ersten Schritt, wenn er den nicht macht, braucht ihr keinen weiteren zusammen zu unternehmen! Literature Kiedy zrobił pierwszy krok w tym kierunku, głos zaraz powtórzył się z zupełnie innej strony. Als er den ersten Schritt in Richtung der Stimme machte, ertönte ebendiese Stimme wieder aus einer anderen Richtung. Literature Jeśli nie zrobisz pierwszego kroku, uzna, że nie jesteś zainteresowana, i się podda. Wenn du nicht mit ihm redest, wird er annehmen, dass du kein Interesse an ihm hast, und seinerseits aufgeben. Literature To Laski zrobił pierwszy krok w kierunku bardziej zażyłej znajomości. Es war Laski, der den ersten Schritt unternahm, die Bekanntschaft mit Tony zu vertiefen. Literature Cierpliwie czekał, żeby zrobiła pierwszy krok. Geduldig hatte er darauf gewartet, dass sie den Anfang machen würde. Literature Ona zrobiła pierwszy krok. Sie hat den ersten Schritt getan. Ktoś musi zrobić pierwszy krok. Jemand muss den ersten Schritt gehen. Rosjanie faktycznie zrobili pierwszy krok, kiedy wystrzelili Łajkę w Sputniku II, i wciąż przewodzą w tej dziedzinie. Die Russen fingen eigentlich schon damit an, als sie im Sputnik II die Hündin Laika hochschossen. Literature Nie pamiętam, które z nas zrobiło pierwszy krok. Ich kann mich nicht mehr erinnern, wer von uns den ersten Schritt machte. Literature Potem zrobił pierwszy krok w tył. Schließlich machte er den ersten Schritt zurück. Literature Nawet w tej chwili, przy wszystkich tych sygnałach, jakie wysyłała, nie miał odwagi zrobić pierwszego kroku. Nicht einmal jetzt, wo sie alle möglichen Signale aussendete, wagte er, den ersten Schritt zu machen. Literature Chce wiedzieć, zanim zrobi pierwszy krok, że posunie się dalej. Bevor er den ersten Schritt macht, will er sich davon überzeugen, dass er es durchziehen kann. Literature Bądź tą, która zrobi pierwszy krok, zanim kolejna Lucy Lane wtargnie i to zrobi. Und sei das " nette Mädchen ", bevor eine weitere Lucy Lane anschwirrt und es ihm zuerst sagt. Póki El Gato nie zrobi pierwszego kroku, wszystko musi poczekać, nawet biznes. Sogar die Geschäfte müssen warten, bis El Gato einen Vorstoß macht. Pan zrobił pierwszy krok do kolonizacji oceanu. Sie haben den ersten Schritt zur Kolonisierung Ihres Ozeans getan. Literature On nie zrobi pierwszego kroku. Er wird nie auf Sie zukommen. Chłopiec przeciął już chodnik i zrobił pierwszy krok na jezdnię. Der Junge hatte den Bürgersteig überquert und den ersten Fuß auf die Fahrbahn gesetzt. Literature Zrobiłeś pierwszy krok. Sie machten den ersten Schritt. Zrobiłeś pierwsze kroki w szerokim świecie, Luke. Du hast deine ersten Schritte in eine größere Welt getan. Literature Tym razem jej pozostawił do zrobienia pierwszy krok i odegranie roli uwodzicielki. - Czy zaskoczyłem panią? Dieses Mal überließ er ihr den ersten Schritt und die Rolle der Verführerin. »Habe ich Sie überrumpelt? Literature Zrobił pierwszy krok, gdy zabrzmiał przerażający krzyk. Er machte den ersten Schritt, als ein grauenhafter Schrei ertönte. Literature Najpopularniejsze zapytania: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M
. 580 221 694 375 548 327 594 91
dlaczego on nie zrobi pierwszego kroku
