Podstawy ustalania opłaty adiacenckiej Opłata to świadczenie pieniężne, bezzwrotne i przymusowe. Od podatku różni się tym, że jest ona odpłatna, tzn. w zamian za nią otrzymuje się konkretne świadczenie od jednostki samorządu terytorialnego lub Skarbu Państwa, na których rzecz opłatę się uiszcza. W przypadku opłaty adiacenckiej, uiszczanej każdorazowo na rachunek właściwej gminy, owym wzajemnym świadczeniem na rzecz wpłacającego jest: uzbrojenie terenu, podział gruntu powodujący wzrost wartości nieruchomości, albo scalenie gruntów powodujące wzrost wartości nieruchomości – spowodowane działaniem bądź samej gminy, bądź też Skarbu Państwa. Zgodnie z przepisem art. 145 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( Dz. U. Nr 261, 2004 r., poz. 2603 – w skrócie „wójt, burmistrz albo prezydent miasta może, w drodze decyzji, ustalić opłatę adiacencką każdorazowo po stworzeniu warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo po stworzeniu warunków do korzystania z wybudowanej drogi”. Przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej (potocznie określanej mianem „uzbrojenia” gruntu) rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych (art. 143 § 2 Czynności te bez wątpienia wpływają na podniesienie wartości nieruchomości i dlatego część kosztów wykonania uzbrojenia została przerzucona na właścicieli takich nieruchomości. Wzrost wartości nieruchomości a opłata adiacencka Ustalenie i wysokość opłaty adiacenckiej w opisanej powyżej sytuacji zależy od wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego budową danych urządzeń infrastruktury technicznej. Stosownie jednak do głównych zasad obowiązujących w tym zakresie: opłata adiacencka nie może wynosić więcej niż 50% różnicy między wartością, jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością, jaką nieruchomość ma po ich wybudowaniu. Konkretną wysokość stawki procentowej tej opłaty ustala rada właściwej gminy w drodze uchwały; wartość nieruchomości – według stanu sprzed wybudowania urządzeń infrastruktury technicznej i po ich wybudowaniu – określa się według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej; ustalenie opłaty adiacenckiej następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego, określającej wartość nieruchomości. Warto wspomnieć, że wydanie decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie do 3 lat od dnia stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo od dnia stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi. Opłata adiacencka w tej postaci nie jest świadczeniem osobistym, lecz związanym z nieruchomością, co oznacza, że w razie zbycia nieruchomości (sprzedaży lub przeniesienia prawa użytkowania wieczystego) obowiązek wniesienia opłaty obciąża nabywcę nieruchomości (tak przykładowo wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 stycznia 1995 r., I SA 2528/93, ONSA 1996, nr 1, poz. 34). Podział nieruchomości na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego a opłata adiacencka Podstawą dla ustalenia opłaty adiacenckiej, obok uzbrojenia nieruchomości, może być również okoliczność podziału nieruchomości na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa, w sytuacji gdy wskutek rzeczonego podziału nastąpił wzrost wartości nieruchomości (art. 98a § 1 Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej również w tym przypadku ustala rada gminy, w drodze uchwały, w wysokości nie większej jednak niż 30% różnicy wartości nieruchomości, przy czym wartość nieruchomości przed podziałem i po podziale określa się według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej (art. 98a § 1 Jeżeli przy podziale nieruchomości doszło do wydzielenia działek gruntu pod drogi publiczne lub na ich poszerzenie, to tę powierzchnię pomija się przy określaniu wartości nieruchomości. W przypadku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie do 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Kto ustala nałożenie opłaty adiacenckiej? W każdej z wyżej opisanych sytuacji obowiązek uiszczenia opłaty adiacenckiej ustala wójt, burmistrz albo prezydent miasta w drodze decyzji. Obowiązek wniesienia opłaty powstaje po upływie 14 dni od dnia, w którym decyzja o jej ustaleniu stała się ostateczna. Należność z tego tytułu może jednak zostać – na wniosek zainteresowanego – rozłożona na raty roczne płatne w okresie do 10 lat (art. 147 W rozliczeniu opłaty lub zaległości z tego tytułu osoba zobowiązana do jej wniesienia może też przenieść na rzecz gminy działki gruntu wydzielone w wyniku podziału (art. 98a § 4 Ostatnim przypadkiem mogącym stanowić podstawę ustalenia opłaty adiacenckiej jest sytuacja scalania nieruchomości i ich ponownego podziału na działki gruntu (art. 101 Zgodnie z przepisem art. 105 § 2 w zamian za nieruchomości objęte scaleniem i podziałem każdy z dotychczasowych właścicieli lub użytkowników wieczystych otrzymuje odpowiednio – na własność lub w użytkowanie wieczyste – nieruchomości o powierzchni równej dotychczasowej jego nieruchomości, pomniejszonej o powierzchnię działek niezbędnych do wydzielenia nowych dróg lub poszerzenia dróg istniejących. Wysokość stawki procentowej opłat adiacenckich Osoby, które otrzymały nowe nieruchomości wydzielone w wyniku scalenia i podziału, są zobowiązane do wniesienia na rzecz gminy opłat adiacenckich w wysokości 50% wzrostu wartości tych nieruchomości w stosunku do wartości nieruchomości dotychczas posiadanych (art. 107 Wysokość stawki procentowej opłat adiacenckich ustala rada gminy w uchwale o scaleniu i podziale nieruchomości, przy czym termin i sposób wnoszenia tych opłat wyznacza wójt, burmistrz albo prezydent miasta w drodze ugody, a w razie jej braku – rozstrzyga o tym rada gminy w drodze uchwały. W rozliczeniu opłaty adiacenckiej lub zaległości z tego tytułu osoba zobowiązana może przenieść na rzecz gminy, za jej zgodą, prawa do działki gruntu wydzielonej w wyniku scalenia lub podziału. Stan prawny obowiązujący na dzień Indywidualne Porady Prawne Masz problem prawny i szukasz pomocy?Kliknij TUTAJ i opisz nam swój problem w formularzu. (zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje)
2. Odwołanie od decyzji w sprawie opłaty adiacenckiej (WZÓR NR 1) s. 6 II. PRAWO PRACY 3. Jak wystąpić o sprostowanie świadectwa pracy s. 8 4. Wniosek pracownika o sprostowanie świadectwa pracy (WZÓR NR 2) s. 11 III. PRAWO CYWILNE 5. Najem mieszkania - słów kilka o prawach lokatorów s. 12
Co to jest opłata adiacencka? Ile wynosi i jak jej uniknąć? Sprawdź w artykule portalu Dokonując podziału lub scalenia gruntów musimy pamiętać o konieczności dokonania opłaty adiacenckiej. Podobnie będzie w sytuacji, gdy gmina wybuduje w pobliżu działki wodociąg, kanalizację lub drogę. Ile wynosi opłata adiacencka i jak jej uniknąć? Sprawdzisz na Z tego artykułu dowiesz się czym jest opłata adiacencka jak uniknąć opłaty adiacenckiej kto może nakładać opłaty adiacenckie Kalkulując wydatki jakie czekają nas w związku z przyłączeniem do nowych instalacji, zazwyczaj nie bierzemy pod uwagę, że część kosztów takiej inwestycji gmina lub dzielnica zechce przerzucić na właścicieli okolicznych nieruchomości. Zapłacić możemy nawet 50 proc. kwoty, o jaką z tego tytułu wzrosła wartość działki. Nie ma przy tym znaczenia, czy właściciel (lub użytkownik wieczysty) chce skorzystać z nowopowstałych instalacji. Nawet jeśli nie zdecydujemy się podłączyć do kanalizacji, dla wymierzenia opłaty wystarcza sam fakt, że stworzono nam taką możliwość. Opłata adiacencka z tytułu podziału Nie inaczej będzie w przypadku operacji podziału lub scalenia i podziału gruntu, dokonanych na wniosek właściciela. W tym ostatnim przypadku wysokość opłaty nie może być większa niż 30 proc. różnicy wartości nieruchomości. Wzrost wartości jest najważniejszą przesłanką do ustalenia opłaty adiacenckiej. Jeśli wartość ta jest taka sama lub niższa nie ma podstaw do naliczenia daniny. Warto także pamiętać, że w przypadku rozbudowy infrastruktury technicznej, ewentualną różnicę wartości działki możemy pomniejszyć o koszta, które ponieśliśmy w związku z tą inwestycją. Opłata adiacencka - ustawa Opłaty adiacenckie mają prawo nakładać władze samorządowe (wójt, burmistrz albo prezydent miasta) na podstawie art. 98a ustawy o gospodarce nieruchomościami – w przypadku opłaty adiacenckiej z tytułu podziału nieruchomości, bądź art. 107 ww. ustawy w pozostałych przypadkach. Co prawda lokalne władze nie są zobowiązane do ustanowienia takiej opłaty, ale ze względu na dziurawe budżety rzadko z tej opcji nie korzystają. Wysokość daniny ustala rada gminy lub dzielnicy miasta w drodze uchwały. Władze samorządowe mają zwykle trzy lata na wydanie decyzji w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej. W przypadku rozbudowy infrastruktury technicznej w sąsiedztwie naszej działki, termin ten liczy się od dnia stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń albo od dnia stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi. W przypadku podziału nieruchomości istotny jest dzień w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Jedynie w przypadku scalenia i podziału nieruchomości ustawa nie przewiduje konkretnego terminu ustalenia opłaty. Operat szacunkowy - wszystko w rękach rzeczoznawcy Wzrost wartości nieruchomości urząd musi wykazać przy pomocy operatu szacunkowego, którego wykonanie zleca rzeczoznawcy majątkowemu. Biegły porównuje wycenianą nieruchomość z innymi, które były w ostatnim czasie przedmiotem sprzedaży i które zlokalizowane są w podobnej okolicy. W ten sposób rzeczoznawca jest w stanie określić, ile potencjalnie mógłby zarobić właściciel, gdyby sprzedał działkę powstałą w wyniku podziału większej nieruchomości lub taką, która zyskała możliwość podłączenia do kanalizacji czy wodociągu. Warto w tym miejscu wskazać, że operat szacunkowy powinien zawierać precyzyjne informacje na temat powodów, dla których do porównania przyjęto te, a nie inne nieruchomości będące w obrocie na określonym obszarze. Podobieństwo nie może budzić wątpliwości, ponieważ strona musi mieć możliwość ustalenia, czy analizowane przez rzeczoznawcę nieruchomości są rzeczywiście podobne do siebie i ustalenia, dlaczego biegły przyjął takie, a nie inne nieruchomości do porównania (tak wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z r., sygn. II SA/Po 1071/18). Co więcej, zarówno organ, jak i sąd administracyjny zobligowane są ocenić wartość operatu szacunkowego. Dotyczy to zarówno podejścia, metody i techniki szacowania przyjętej przez rzeczoznawcę majątkowego. Fakt, że ich wybór zależy od rzeczoznawcy nie oznacza, że może on działać w sposób dowolny (tak wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z r., sygn. II SA/Łd 606/18). Również i te kwestie mogą zatem podlegać kwestionowaniu przez właściciela nieruchomości zobowiązanego do zapłaty opłaty adiacenckiej. Sposób wyliczenia i ulgi w zapłacie Od 23 sierpnia 2017 roku obowiązują nowe zasady w zakresie ustalania wartości nieruchomości na potrzeby wyliczenia opłaty adiacenckiej. I tak, wartość nieruchomości przed podziałem i po podziale określa się według cen na dzień, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Stan nieruchomości przed podziałem przyjmuje się zaś na dzień wydania decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości, a stan nieruchomości po podziale przyjmuje się na dzień, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne, przy czym nie uwzględnia się części składowych nieruchomości. Co więcej, wartość nieruchomości przyjmuje się jako sumę wartości działek możliwych do samodzielnego zagospodarowania wchodzących w skład nieruchomości podlegającej podziałowi. Po kilku tygodniach od momentu wizyty rzeczoznawcy, powinniśmy otrzymać pismo z informacją czy opłata adiacencka została nałożona i ewentualnie gdzie i w jakim terminie możemy zapoznać się z materiałami zgromadzonymi w sprawie. Na zapłacenie daniny mamy 14 dni, od kiedy decyzja ta stała się ostateczna. Jeśli nie jesteśmy w stanie zapłacić od razu, ustawa przewiduje rozłożenia opłaty adiacenckiej na raty (maksymalnie 10 rat płatnych raz w roku). Minusem takiego rozwiązania jest wymóg zabezpieczenia majątkowego wierzytelności, które może przyjąć postać hipoteki na nieruchomości z wpisem do księgi wieczystej. Od sierpnia 2017 roku istnieje również możliwość, aby w rozliczeniu opłaty adiacenckiej lub zaległości z tego tytułu, osoba zobowiązana do jej wniesienia przenieść na rzecz gminy, za jej zgodą, prawa do działki gruntu wydzielonej w wyniku scalenia i podziału. Dopiero w sierpniu 2019 roku ustawodawca wprost potwierdził, że możliwe jest również stosowanie innych ulg w spłacie zobowiązań, w tym np. ich częściowe albo całkowite umorzenie. Obecnie możliwość taka wynika z art. 98a ust. 5 oraz art. 107 ust. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, które to odsyłają w tym zakresie do zasad opisanych w przepisach ustawy z 27 sierpnia 2009 roku o finansach publicznych. Mieszkańcy się buntują Przyłączenie się do miejskiej kanalizacji lub wodociągu, podobnie jak scalenie czy podział działek, wiąże się z załatwianiem szeregu formalności i poniesieniem wielu opłat. Dlatego dodatkowa danina, której żąda gmina lub dzielnica wywołuje dużą nerwowość wśród właścicieli działek. Szczególnie w sytuacji, kiedy nie zamierzają oni korzystać z nowowybudowanych miejskich mediów lub dokonuje podziału działki, nie mając zamiaru jej sprzedawać. Pani Anna Małkowska, właścicielka domku jednorodzinnego położonego w warszawskiej dzielnicy Wawer, postanowiła wymienić się gruntami z sąsiadem, aby poprawić dojazd do obu posesji. W tym celu najpierw należało dokonać podziału nieruchomości a potem scalić je w docelowym kształcie. W wyniku operacji działka pani Anny zmniejszyła się na rzecz sąsiada, wydzielono także mały fragment celem powiększenie drogi (co prawda prywatnej, ale zarządzanej przez miasto). Po roku od przeprowadzonej operacji, dzielnica przysłała pismo o wszczęciu procesu wyliczenia opłaty adiacenckiej. Rzeczoznawca wycenił, że wartość gruntu wzrosła o ok. 1300 zł i blisko 1/3 tej kwoty należy się dzielnicy. – Na całe szczęście wyliczono stosunkowo niewielką sumę, ale i tak uważam tego typu opłatę za zwykły haracz – uważa Anna Małkowska. Według niej sposób obliczania opłaty adiacenckiej jest niewłaściwy. – Rzeczoznawca nie wziął pod uwagę ostatecznego rezultatu operacji, czyli faktu że działka się zmniejszyła. Uwzględnił tylko, że chwilowo, w zasadzie na papierze, została podzielona. Ta opłata to po prostu dodatkowy podatek nakładany na mieszkańców w związku z dziurą w budżecie – dodaje Małkowska. Podobnych sytuacji jest bardzo dużo, wystarczy przejrzeć fora internetowe, gdzie wypowiadają się mieszkańcy oburzeni koniecznością zapłaty daniny. Jak uniknąć opłaty adiacenckiej? Rzadko zdarza się, aby rzeczoznawca wyliczył, że wartość działki nie wzrosła. Biegli starają się raczej robić wszystko, aby okazało się coś wręcz przeciwnego i gminie lub dzielnicy opłacało się dalej z nim współpracować. Dlatego też opłaty adiacenckiej trudno uniknąć, a urzędy ściągają nawet małe kwoty. Zdarza się jednak, że urzędnik lub rzeczoznawca popełni błędy, które pozwalają nam uniknąć opłaty adiacenckiej lub przynajmniej zmniejszyć jej wartość. Na początek warto sprawdzić uchwałę samorządu w sprawie nakładania tego typu opłat – czy na pewno obowiązywały w momencie oddania inwestycji poprawiającej infrastrukturę techniczną do użytku i czy na pewno dotyczą sytuacji, w której się znaleźliśmy. Zdarza się bowiem, że urząd nakłada opłatę jedynie za podział gruntów lub dla odmiany wyłącznie za rozbudowę kanalizacji czy wodociągu – mówi Jarosław Jędrzyński, analityk rynku nieruchomości portalu Jednak przede wszystkim warto przyjrzeć się operatowi wykonanemu przez rzeczoznawcę. Ponieważ jest to zazwyczaj dość obszerne opracowanie, pełne tajemniczych wyliczeń, wykresów i zagmatwanych opisów, najlepiej skserować je i skonsultować jego treść ze specjalistą. Najważniejszą częścią operatu jest zestawienie porównawcze gruntów, które zostały sprzedane w ostatnich miesiącach w danej okolicy. Jeśli biegły przyjął do porównania działki o bardzo rozbieżnych parametrach lub nie uwzględnił ważnych czynników, takich jak np. uchwalenie planu miejscowego, możemy starać się podważyć decyzję ustalającą opłatę w Samorządowym Kolegium Odwoławczym i sądzie administracyjnym. Istotny może być także zapis, który mówi że gmina ma 3 lata na nałożenie opłaty adiacenckiej od momentu podziału działki lub od chwili stworzenia warunków na podłączenia się do nowej infrastruktury technicznej (lub korzystania z drogi). Gdyby SKO lub sąd do którego się odwołaliśmy, przyznał nam rację, może się zdarzyć, że urząd wójta, burmistrza lub prezydenta miasta nie zdąży po raz wtóry zająć się naszą sprawą i ulegnie ona przedawnieniu. Choć trzeba przyznać, że akurat w tej kwestii urzędnicy są dosyć skrupulatni. Spróbować jednak zawsze warto. Reasumując, przesłankami, których łączne spełnienie umożliwia podjęcie działań zmierzających do ustalenia opłaty adiacenckiej są: dokonanie ww. zmian dotyczących nieruchomości nieruchomości, podjęcie przez radę danej gminy uchwały w zakresie stawki procentowej opłaty adiacenckiej, stwierdzenie, że nie upłynął 3-letni termin do ustalenia opłaty i wykazanie wzrostu wartości nieruchomości w wyniku dokonanego podziału. Wszystkie te przesłanki muszą wystąpić łącznie (tak wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z r., sygn. II SA/Łd 911/19). Brak którejkolwiek z nich pozwalać będzie na uniknięcie opłaty.
Na wniosek strony opłata adiacencka została rozłożona na raty. Decyzja o opłacie adiacenckiej została wydana 10.04.2020 r. Strona decyzję odebrała 21.04.2020 r. 7.05.2020 r. do urzędu wpłynęła prośba o zmianę terminu wpłaty 1 raty opłaty adiacenckiej, swą prośbę wnioskodawca uzasadnił chwilowymi problemami finansowymi związanymi z ograniczeniami epidemiologicznymi.
W myśl art. 98a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. nr 102, poz. 651, ze zm., dalej: UGN), jeżeli w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa, wzrośnie jej wartość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta może ustalić, w drodze decyzji, opłatę adiacencką z tego tytułu. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy, w drodze uchwały, w wysokości nie większej niż 30% różnicy wartości nieruchomości. Ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Wartość nieruchomości przed podziałem i po podziale określa się według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej. Stan nieruchomości przed podziałem przyjmuje się na dzień wydania decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości, a stan nieruchomości po podziale przyjmuje się na dzień, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne, przy czym nie uwzględnia się części składowych więc w myśl powyższego przepisu właściciel lub użytkownik wieczysty, na którego wniosek został dokonany podział nieruchomości może spodziewać się wszczęcia przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta postępowania ustalającego obowiązek uiszczenia jednorazowej opłaty adiacenckiej w wyniku podziału tejże także wskazać, że zgodnie z art. 98a ust. 2 UGN ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić, jeżeli w dniu, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale nieruchomości stało się prawomocne, obowiązywała uchwała rady gminy ustalająca wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej. Do ustalenia opłaty adiacenckiej przyjmuje się stawkę procentową obowiązującą w dniu, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale nieruchomości stało się marginesie wskazać trzeba, że opłata adiacencka nie stanowi podatku w rozumieniu Ordynacji podatkowej a do postępowań z nią związanych stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( z 2011 r. Nr 6, poz. 18, ze zm., dalej: KPA).Podstawą do wymierzenia opłaty adiacenckiej jest wycena rzeczoznawcy majątkowego określająca wartość dzielonej nieruchomości przed i po podziale. Wycena ta zawarta jest w operacie zwrócić uwagę, że operat taki powinien być sporządzony zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 39, ze zm., zwanego dalej: Rozporządzeniem). A zatem dokument ten powinien zawierać wszystkie niezbędne elementy wskazane w § 56 ust. 1 Rozporządzenia, tj. określenie przedmiot i zakresu wyceny, określenie celu wyceny, podstawę formalną wyceny nieruchomości oraz źródła danych o nieruchomości, ustalenie dat istotnych dla określenia wartości nieruchomości, opis stanu nieruchomości, wskazanie przeznaczenia wycenianej nieruchomości, analizę i charakterystykę rynku nieruchomości w zakresie dotyczącym celu i sposobu wyceny, wskazanie rodzaju określanej wartości, wyboru podejścia, metody i techniki szacowania, przedstawienie obliczeń wartości nieruchomości oraz wyniku wyceny wraz z więcej w operacie powinny być zawarte stosowne klauzule wskazujące an szczególne okoliczności dotyczące wyceny nieruchomości. Do operatu dołącza się również istotne dokumenty wykorzystane przy jego sporządzeniu operatu organ administracji publicznej powinien umożliwić stronie wypowiedzenie się co do zebranych dowodów, materiałów oraz zgłoszonych żądań. Powyższe wynika wprost z art. 10 § 1 oraz art. 81 KPA ustanawiających zasadę czynnego udziału stron w prawa czynnego udziału należy skorzystać. Często bowiem zdarzają się sytuację, w których operat szacunkowy sporządzony jest w sposób niewłaściwy. Wynikać to może z błędnego doboru nieruchomości porównywanych albo z błędnego opisu stanu nieruchomości, który stanowi jeden z fundamentalnych czynników mających wpływ na przypadku stwierdzenia jakichkolwiek zaniechań odnoszących się do sporządzonej wyceny warto złożyć zastrzeżenia do operatu szacunkowego. Pozwoli to na wyjaśnienie ewentualnych błędów lub nieścisłości dotyczących operatu. Organ administracji publicznej prowadzący postępowanie ustalające obowiązek uiszczenia jednorazowej opłaty adiacenckiej w wyniku podziału tejże nieruchomości powinien odnieść się do zgłoszonych przez stronę uwag. Warto wskazać w tym miejscu wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 22 sierpnia 2013 r., sygn. nr II SA/Bk 185/13, w którym zostało wskazane, że „W orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalone jest stanowisko, że sporządzony przez rzeczoznawcę operat szacunkowy podlega ocenie przez organ administracji jako opinia biegłego w rozumieniu art. 84 Ocena tego dowodu powinna być wszechstronna i merytoryczna. Na organie bowiem spoczywa obowiązek dokładnego wyjaśnienia sprawy oraz podjęcia działań niezbędnych dla takiego wyjaśnienia. Przy merytorycznych zarzutach strony wobec treści operatu, niezbędnym działaniem organu w kierunku należytego wyjaśnienia sprawy powinno być umożliwienie rzeczoznawcy ustosunkowania się do zgłaszanych zastrzeżeń. Sposób określania wielkości współczynników korygujących wymaga bowiem specjalistycznej wiedzy rzeczoznawczej.”Jeżeli jednak organ administracji publicznej wyda decyzję ustalającą opłatę adiacencką bez uwzględnienia zastrzeżeń strony lub strona nie zgodzi się z ustaleniami organu ma ona jeszcze prawo do złożenia odwołania od decyzji. Prawo to wynika z art. 127 KPA, w myśl którego od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji. W przypadku decyzji wydanej przez prezydenta miasta organem odwoławczym, tj. wyższego stopnia jest samorządowe kolegium odwoławcze, do którego należy skierować odwołanie w terminie 14 dni od dnia doręczenia odwoławczy może nie podzielić stanowiska strony wskazanego w odwołaniu czego efektem będzie wydanie decyzji utrzymującej w mocy zaskarżoną decyzję lub wydanie decyzji o umorzeniu postępowania strona nie zgodzi się z otrzymana decyzją organu odwoławczego, wtedy może ona rozważyć wejście na drogę sądową tj. złożenie skargi do Wojewódzkiego Sądu więc z powyższego wynika, że w przypadku wszczęcia przez organ administracji publicznej postępowania ustalającego obowiązek uiszczenia jednorazowej opłaty adiacenckiej strona ma pewne prawa i możliwości, które warto wykorzystać, aby wysokość ustalonej opłaty była DrozdykStarszy konsultant podatkowyRussell Bedford Poland Sp. z
3. Kolegium powinno dążyć do polubownego załatwienia sprawy w drodze ugody. Jeżeli do ugody nie doszło, kolegium wydaje orzeczenie o oddaleniu wniosku lub o ustaleniu nowej wysokości opłaty. Od orzeczenia kolegium odwołanie nie przysługuje. 4. W przypadku oddalenia wniosku obowiązuje wysokość opłaty zaoferowana zgodnie z art. 78
Temat opłaty adiacenckiej jest prowadzony przeze mnie i przez Klub Radnych PiS na kilku płaszczyznach: Zmiany pzrepisów prawa dla oplaty adiacenckiej na poziomie ustawy, co obejmuje złozenie kilku petycji do Sejmu RP i Ministerstwa Infrastruktury. Obecnie rozpatrywana jest PETYCJA w sprawie obowiązku wydania decyzji w ciągu 3 lat dla osób, dla których obowiązek wniesienia opłaty powstał w tym okresie. Apele, pisma i spotkania wyjaśniające. Projekty Uchwał Rady Miejskiej. Interpelacje. Inne znaczenie ma działanie na rzecz zmiany stawki opłaty, a inne stosowanie ulg i umorzeń w stosunku do opłat uprawomocnionych wydaną decyzją. Warto przypomnieć w tej sprawie dwie interpelacje: Pierwsza, w której Prezydent odpoiedział, ze nie ma ulg pobierz1688_Klub PiS (3) odpowiedź 1688_Klub PiS_odp druga, w której wykazałem, ze ulgi przysługują: pobierz 1843_Klub PiS ,Klub Radnych Prawo i Sprawiedliwość w Dąbrowie Górniczej Dąbrowa Górnicza, 2017-05-24 r. Grzegorz Jaszczura Zbigniew Piątek Jerzy Reszke Mateusz Stępień Piotr Ślusarczyk INTERPELACJA Dot.: ulg w spłacie opłaty adiacenckiej W związku z odpowiedzią na interpelacje nr w której Pan Prezydent jako jedyną możliwość ulgi przedstawił rozłożenie spłaty opłaty na 10 rat na wniosek właściciela nieruchomości wnioskujemy o wykorzystanie do umarzania opłat również zmian w USTAWIE z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, które obowiązują od 28 kwietnia 2017 roku i dotyczą możliwości stosowania ulg i umarzania opłat publicznoprawnych pobieranych przez gminę. Art. 60. [Środkami publicznymi stanowiącymi niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publiczno-prawnym są w szczególności następujące dochody budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego:] Nowe brzmienie wprowadzenia do wyliczenia w art. 60 wejdzie w życie z dn. r. (Dz. U. z 2017 r. poz. 659). 1) kwoty dotacji podlegające zwrotowi w przypadkach określonych w niniejszej ustawie; 2) należności z tytułu gwarancji i poręczeń udzielonych przez Skarb Państwa i jednostki samorządu terytorialnego; 3) wpłaty nadwyżek środków obrotowych samorządowych zakładów budżetowych; 4) wpłaty nadwyżek środków finansowych agencji wykonawczych; 5) wpłaty środków z tytułu rozliczeń realizacji programów przedakcesyjnych; 6) należności z tytułu zwrotu środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich oraz inne należności związane z realizacją projektów finansowanych z udziałem tych środków, a także odsetki od tych środków i od tych należności; 6a) należności z tytułu grzywien nałożonych w drodze mandatu karnego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia oraz w postępowaniu w sprawach o wykroczenia skarbowe; 7) dochody pobierane przez państwowe i samorządowe jednostki budżetowe na podstawie odrębnych ustaw; 8) pobrane przez jednostkę samorządu terytorialnego dochody związane z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego odrębnymi ustawami i nieodprowadzone na rachunek dochodów budżetu państwa. © [Art. 64. 1. Właściwy organ, na wniosek zobowiązanego, może udzielać określonych w art. 55 ulg w spłacie zobowiązań z tytułu należności, o których mowa w art. 60. Właściwy organ, na wniosek zobowiązanego prowadzącego działalność gospodarczą, może udzielać określonych w art. 55 ulg w spłacie zobowiązań z tytułu należności, o których mowa w art. 60 pkt 1–6, które: 1) nie stanowią pomocy publicznej; 2) stanowią pomoc de minimis – w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa Wspólnot Europejskich dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis; 3) stanowią pomoc publiczną: a) udzielaną w celu naprawienia szkód wyrządzonych przez klęski żywiołowe lub inne nadzwyczajne zdarzenia, b) udzielaną w celu zapobieżenia poważnym zakłóceniom w gospodarce o charakterze ponadsektorowym lub ich likwidacji, c) udzielaną w celu wsparcia krajowych przedsiębiorców działających w ramach przedsięwzięcia gospodarczego podejmowanego w interesie europejskim, ©Kancelaria Sejmu s. 48/169 2017-04-05 d) udzielaną w celu promowania i wspierania kultury i dziedzictwa narodowego, nauki oraz oświaty, e) będącą rekompensatą za świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym powierzonych na podstawie odrębnych przepisów, f) na szkolenia, g) na zatrudnienie, h) na rozwój małych i średnich przedsiębiorstw, i) na restrukturyzację, j) na ochronę środowiska, k) na prace badawczo-rozwojowe, l) regionalną. Ulgi w spłacie zobowiązań, określone w art. 55, w przypadku wymienionym w ust. 2 pkt 3 lit. a mogą być udzielane jako pomoc indywidualna albo w ramach programów pomocowych określonych w odrębnych przepisach. Ulgi w spłacie zobowiązań, określone w art. 55, w przypadku wymienionym w ust. 2 pkt 3 lit. b–e, lit. j oraz lit. k mogą być udzielane jako pomoc indywidualna zgodna z programami rządowymi lub samorządowymi albo pomoc udzielana w ramach programów pomocowych określonych w odrębnych przepisach.] wzory odwołań od opłaty adiacenckiej
